سکوت

برف بازی کودکانه سلامدستان یخ زده ام انگشتان کودکانه ام وقطرات اشک یخ زده ام از دوری پدرهمه ی اینها پیام تنهایی مرا حامل بود ومن چه کودکانه آرزوهای بزرگی داشتمخودم دیگر خودم نبودمخودم نبودم وباز برای به دنی آمدنم ضجه میزدمدلگیر بودم از خودم از او که هنوز دوستش داشتمبرای تمام دل شکستنی هایم بهانه ای داشتمونمیخواستم باور کنم او نیست من نیستم وفقط اشک میریختم برایش که چرا او که عاشقش بود اینقدر عذابش میدهدبرمن خرده نگیرید من مثل عاشقای امروزی نبودم که با دل شکستنی رهایش کنممن رهایش کردم تا او با عشقش خوش باشداومرا نخواست ولی من پای خواستنم خواهم ماند حتی اگر فقط از او دردلم خاطره ای بمانداندوهگینم این روزها حال خوشی ندارمعشقش اورا میسوزاند وعذابش میدهدوعذاب کشیدن او مرا دیوانه میکندعشق من گلوله ی برف نبود که با هرنگاه گرمی آب شودعشق من از جنس خون بود میان رگهای حیاتم سکوت ...ادامه مطلب

من همانم دختر مو طلایی رویاهای تومن همانم دختر معصوم قصه های شبانه اتهمان که جرات نگاه کردن در چشمانت را نداشتمن همانم .همان دختر خجالتی که جز آغوش تو ودستان تو هیچ بهانه ای برای ماندن نداشتمن همانم .همان پرستار شبهای بیماری های تومن همانم لحظه لحظه های شاد توهمان کسی که نه به مد لباس زنهای دیگر چشم دوخت نه به مال دنیا دلباختمن همانم که وقتی تو پای سیستم برای دختران دیگر غش وریسه میرفتی سجاده میگشود وبرایت ازته دل دعا میکردمن همانم .همان دختر پاک رویاهای تومن همانم وکه وقتی نام دختری را میان گوشی تو میدید به بهانه ی ظرف شستن اشک میریخت وگوشش را میبست تا صدای قهقه های مستانه ات را با زنان هرجایی نشنودنمیدانم تو بیمار بودی یا مناما میدانم حالا من یک خدا دارم به اندازه ی تمام دنیا وتویک دنیا داری به اندازه ی مرداب گندیده  که فقط بوی تعفن میدادتا کی جوان خواهی ماند تا کی دختران هرجایی با تو خواهند پریدتا کی تو مرا کنار گذاشتی ومن از زندگی تو نرفتمتا باور کنی بعد از تو باهیچکس زیر یک سقف نخواهم رفتنمیگویم لعنت بر اینترنتلعنت برچتلعنت بر ویچتلعنت بر فیس بوکلعنت بر ................میگویم لعنت بر آدم بی جنبهلعنت بر مردان وزنانی که نام همسر را به یدک میکشنداما شرافت برایشان گم شده ترین کالای این روزهاستبازهم برایت دعا میکنم نه این که با تو برگردمنه برای این که توسلامت باشیچون دوستت داشتمچون هیچ گاه نمیتوانم به کسی جز تو حتی لحظه ای بیندیشم سکوت ...ادامه مطلب

بایدشکست ورفت بایدبرید ورفت باید نگاه مانده بر وجودم را که عذابی بیش نبود رهامیکردم خدایا مرا چه میشود بایدرفت تا متولد شد چرا نمیتوانم ببرم از تو که مرا ذره ذره میبریدی متنفرم از عشق ازعاشقی از خوب بودن از مهربانی از گفتن از شنیدن باید کوله پشتی قدیمی خودم را بردارم بروم از دیاری که دیگر در آن بوی تو وصدای تو میدهد مرا بریدیده ای از خودم ونمیدانم چگونه شخصی میتواند اینقدر سنگ دل باشد ازخودم متنفرم از دنیایی که برای خودم ساخته ام متنفرم سکوت ...ادامه مطلب

دراین سرای بی کسی دلم را برمیدارم گوشه ی دیوار همان باغ قدیمی خاکش خواهم کردوقتی گفتی:دروغ میگویمچنان برخود خندیدم که ای کاش دروغگویی ماهر بودم تا تو مرا باور داشتیصداقت است که دیگر دراین دنیا کسی باورش نداردوبرخود مینالم که هیچ گاه ندانستی عاشق واقعی تو کیست؟ سکوت ...ادامه مطلب

دل بستن به دریایی که وقتی غرقش می شوی تو را پس میزنددل بستن به غبار نشسته بر روی کلبه ی قدیمی وچوبی که با اومدن گرمی خورشید آب میشوددل بستن به یک نگاه وقتی میفهمی او نابینا بودهدل بستن به یک باران بهاری  که هرگاه خواست می آید وهرگاه خواست میروددل بستن به یک کوچه ی قدیمی که همه ی خاطراتش حالا آسفالت شدهچقدر احمقانه بود این دلبستن دلبستن به  بی دستی که نمیتواند نازکای برگهای گل وجودت را لمس کند سکوت ...ادامه مطلب

گفت :من یک مرد هستمگفت:مرد حرفش حرف استگفت:مرد قولش قولهگفت:مرد اگر با کسی پیمانی بست سخت میشکند عهدش راگفت:مرد همیشه نگران کسی است که اورا صادقانه دوست داردگفت:................................................................نمیدانست که روزی همه ی این عهدها را خواهد شکست واورا به هر کسی خواهد فروختحالا نه عهدی مانده نه مردیاو به همه چیزهایی که میخواست رسیدومن خوشحالم پلیکان پیشرفت مردی بودم که خودش را مرد میخواند غافل از این که این که اورا شکست ورفت حالا مردی شده است برای خودش وچون مرد است به هیچ مردی دیگر دل نمیبندد سکوت ...ادامه مطلب

سلام پروازرا به خاطر سپردن کار هرکسی نیست. که فروغ در اشعارش میگوید پروازرا به خاطر بسپار پرنده مردنی است بافروغ همراه نمیشوم فروغ شاعر عشق است شاعراحساس است ومن که با این واژه ها بیگانه ام پس مرا با فروغ کاری نیست اما میدانم چون لابه لای دنیای کاغذی میخوانم میدانم مردها از گفتن این واژه به طور مداوم دلخورندوزنها در پی اثبات استحکام جای آن دوست داشتنی در قلبشان همیشه درتلاشند ونمیدانم کدامین روانشناس به تحلیل میکشاند مغز مردان را میان صفحات  سپید کاغذی دل که صفحات کاغذ بیجان را به رسمیت نمیشناسد دل ادعا دارد میگوید من از گوشت وخون هستم مرا چه به ب سکوت ...ادامه مطلب

آخرین سکوت پراز آینه بود وقتی آمد میان تمام آینه هایش خودم رامیدیدم آنقدرزلال که میشدبندبندوجودت را از میان زلالیت آینه هایش دید شاعرشده بودهموکه بندبندتنش پربوداز شعرهای نگفته کدرنبود ولی نمیدانم چرا روزبه روز آینه ها درمسیر پرپیچ وخم زندگی رنگ باختند دیگرتوان گفتن نبود ازفاصله هایی که همو خواسته بود باشد ومن براوهموارکردم این راه فاصله را دگرازآب وآینه برایش نمیسرودم دیگربرایش از گل وباغ وچمن نمیگفتم اونمیخواست ومن به این نخواستن او احترام گذاشتم خدای من باز مرا چه میشود. من اورا کودکانه دوست داشتم واوحتی مرا بزرگوارنه نمیخواست میخواستم سکوت ...ادامه مطلب

آمده ام تا متولد شوم درخداآمده ام تا ازیاد ببرم غمهایم راشکستهایم راکور بودن هایم رااینبار آمده بودمتا واژه ی تولد بار دیگر برایم شکبل بگیرددیشب کسی آمد مرا بیدار کردمیان خواب وبیداریکه نسیم صبح گاهی پاشو وضو بسازخدایی هست وتا او هست چقدر بیگانه است که بگویی تنهاییپس الله اکبری میگویم :وبا خدای خود که بارها شکسته ام عهدم را پیمان میبندم که تا شقایق هست زندگی باید کردومن امروز نفس میکشموخرسندم که فرصتی دوباره وعهدی دیگر مرا به خود واداشت تادریابم که:همه ی مصر بدنبال زلیخا بودندحیف اوعاشق یک برده ی کنعانی بوداز برده ی کنعانی به خدا رسیدنچقدر آرامم سکوت ...ادامه مطلب

شبانه رفت

برای همیشه رفت

چقدر جنگیدم برای ماندنش

غرورها شکستم

دلها شکستم

که او بماند فقط او

وهمه ماندن واو رفت

ورفتنش را برای همیشه ثبت کرد

ثبت کرد تا آخرین ریسمان که مارا بهم پیوند میداد بریده شود

وخودش خواست وخوده خودش

سکوت ...